Laatste stagedagen!Zoals jullie allemaal wel kunnen zien heeft de teller bijna de 86ste dag bereikt. Dit wil zeggen dat wij ons volop aan het voorbereiden zijn voor onze terugkomst naar België, maar vooraleer het zover is moesten we nog twee dagen terug naar onze stageschool. Onze terugkomst was heugelijk, maar jammergenoeg van korte duur. Het was niet enkel fijn om alle bekende gezichten terug te zien na een deugddoende vakantie, maar ook de vernieuwingen die plaats vonden in de school. Dankzij jullie steun bij de pannenkoekenverkoop konden Lyn en ik geld doneren om de school kindvriendelijker te maken. (4.1) (4.6) Hierbij werd er ons beloofd dat deze veranderingen nog plaats zouden vinden voor ons vertrek. En ja hoor, dinsdag konden we onze ogen bijna niet geloven. De kleuterklassen kleurden geel en blauw en ook het eerste leerjaar kreeg een kleurtje toegekend. (3.4) Ook het eerste leerjaar werd geschilderd, hier koos men voor het kleurtje licht groen. Alsof dat nog niet genoeg was, werd ook de voorgevel van de school onder handen genomen. Na een flinke poetsbeurt werd deze opnieuw geschilderd, maar bovenal werd het logo van de school aanbracht op de gevel! Dankzij de nieuwe gevel krijg je een heel ander gevoel wanneer je de school binnenstapt. De school mag gezien worden en hoeft helemaal niet meer verstopt te zitten achter een rij hoge bomen. (4.6) Op die manier kunnen de volgende Belgische stagiaires de school makkelijker vinden, iets waar Lyn en ik in het begin toch enkele problemen mee hadden. (3.2) De hoge boom voor het gebouw wordt later nog bijgesnoeid, hierdoor zal het logo nog beter zichtbaar worden en zal de school nog meer uitblinken. Het is fijn om te zien dat de school aan een rijkere schoolomgeving werkt. De reacties van de kleuters en de kinderen waren dan ook fantastisch om te zien. Iedereen was laaiend enthousiast en de school fleurde helemaal op. Het schoolhoofd was ons zeer dankbaar voor de basis die we de school hebben gegeven. (3.4) (4.3) Ze beloofde ons dat ze haar uiterste best zal doen om op lange termijn de volledige school aan te pakken en hierbij te werken aan een kindvriendelijke omgeving. Want geef toe, wie speelt, studeert, ontwikkelt er nu niet liever in een vrolijke omgeving?(4.7) Het duurde niet lang vooraleer het afscheid ook ter sprake kwam, maar vooraleer het zover was konden we met trots onze zelfgemaakte zorgkoffer voorstellen aan het volledige schoolteam.(4.1) (4.6) De reacties waren lovend en de gezichten spraken boekdelen. De zorgkoffer heeft als doel om individuele kinderen extra zorg te bieden, maar kan ook in de verschillende klassen gebruikt worden. (4.7) Omdat wij tijdens onze stageperiode ons vooral hebben toegespitst op de zorg, werd de zorgkoffer ook nog eens individueel uitgelegd aan de zorgcoördinator Rosita. Er zit ook een handleiding bij, waar ze steeds in terecht kan om op speelse wijze om te gaan met de gemaakte spullen. (2.6) Onze zorgkoffer zal niet enkel dienst doen in O.S. Flora 3, maar zal ook terecht komen in de overige scholen van Flora. We hopen alvast dat dit een grote steun zal bieden aan heel wat kinderen alsook leerkrachten! Ook aan 10 weken stage komt er ooit een einde... Het moment van afscheid nemen was aangebroken. Dit verliep wel wat anders dan gedacht... Ondanks de stakingen van de afgelopen maanden waren er heel weinig kinderen op school. (2.8) Normaal gezien ging de school vandaag zelf niet open, maar speciaal voor ons afscheid waren alle leerkrachten aanwezig op school. Opnieuw werd het voor mij duidelijk hoe erg onze aanwezigheid werd geapprecieerd.(2.6) (4.2) Daarom werd het eens tijd om de school en mijn mentor in de watten te leggen. Omdat Surinamers hier heel graag eten, besloten we om een cake te maken voor de hele school. (2.5) Alsof dat nog niet genoeg was besloot ik ook om nog eens 50 cupcakjes te bakken voor mijn kleuters. Smullen maar! (2.5) Om de mentor en de kinderen nog even een duwtje in de rug te steken, gaf ik een aantal spulletjes om de verdere ontwikkeling van de kleuters te stimuleren. Opnieuw dankzij jullie steun kon ik de klas heel wat educatief materiaal schenken zoals: lijmstiften, verf, wasco's, gekleurd papier, A3- papier, perforator, stickers voor beloningssysteem,... Maar dit was nog niet alles. Er stond zowel de kleuters als mij nog een leuke verrassing te wachten en dat vanuit ons verre land België! Dankzij de steun van mijn nicht Stefanie konden de kleuters genieten van nieuwe boekjes in de klas alsook nieuwe stiften en educatief materiaal. Mijn mentor en de kleuters waren heel blij met het opgestuurd pakketje en maakten een filmpje om haar te bedanken. De kleuters vonden alvast de weg naar de nieuwe boekjes! (3.1) (4.5) De inhoud van het opgestuurde pakketje helemaal vanuit België! Natuurlijk konden we niet vertrekken zonder het schoolhoofd en Rosita te bedanken. Omdat het heel wat tijd vroeg om al ons werk te lamineren met plakband konden we bij de komst van onze Belgische docente rekenen op een lamineermachine. Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit zo blij ben geweest om een lamineermachine in mijn bezit te hebben. Het heeft ons heel wat tijd bespaard en maakte al onze spullen tot duurzaam materiaal. (4.1) (4.5) We besloten om bij vertrek de lamineermachine te schenken aan de school, alsook 200 lamineerhoezen. Ook dit werd dankzij jullie steun aangekocht vanuit België. Het was een overrompeling van cadeautjes, maar dat was nog niet alles. Ook wij werden uitdrukkelijk bedankt door de school en hierbij hoorde natuurlijk ook een cadeautje. (2.6) Samen met het schoolhoofd, de zorgcoördinator Rosita en het onderschoolhoofd werd ons afscheid in stijl gevierd. Vol trots werden we een tas en bord in de typische Surinaamse stijl overhandigd. Ook een Creools doek kon niet ontbreken. Tijdens onze trip naar het binnenland zagen we hoe Creoolse stammen zo'n doek omtoverde tot echte typische rokken. Gelukkig hebben we nog drie dagen om te zoeken en te oefenen hoe dit ook precies weer in elkaar zit... (2.2)(2.5) Ook kregen Lyn en ik fleurige bloemen van mijn lieftallige kleuters. Al deze mooie cadeautjes zullen we koesteren en heel voorzichtig in onze koffers meenemen richting België! Ik ben de school heel erg dankbaar voor alle kansen die ik heb gekregen doorheen deze drie maanden. Ik kreeg de kans om zelf te groeien en te ontwikkelen in mijn verdere loopbaan als leerkracht. (4.7) (4.8) Dankzij de optimale samenwerking konden zowel wij als de school van elkaar leren. (2.6) (4.2) Het afscheid met mijn mentor viel zwaar, we hadden namelijk een hele goede samenwerking en konden vaak op elkaar inspelen tijdens het lesgeven. Ook tijdens de laatste week namen we de kans om nog zoveel mogelijk verder te ontwikkelen aan onze internationale competenties:
-> Interculturele competenties 2.2 Culturele flexibiliteit: gedrag en communicatiestijl aanpassen aan de situatie 2.5 Culturele kennis: kennis verwerven over andere culturen en hiervoor respect opbrengen 2.6 Culturele relationele competentie: opbouwen van een werkrelatie met collega's, schoolhoofd,... en een sfeer van vertrouwen creëren -> Globaal engagement 3.1 Internationaal oriënteren: lokale gebeurtenissen plaatsen in een internationale context door de gevolgen van enkele gebeurtenissen en de invloed van verschillende lokale situaties 3.3 Een eigen mening uiten over internationale onderwerpen 3.4 Maatschappelijke betrokkenheid tonen: op een positieve manier bijdragen aan de maatschappij en daarna handelen -> Persoonlijke groei 4.1 Zelfstandig functioneren: zelfstandig een taak kunnen uitvoeren 4.2 Samenwerken en netwerken: contacten leggen met collega's, bevolking,... 4.3 Zelfvertrouwen hebben: verantwoordelijkheid dragen + uitdagingen aangaan 4.4 Flexibel opstellen: afwijken van de planning en inspelen op onverwachte situaties 4.5 Andere perspectieven onderzoeken: openstaan voor andere meningen en onderzoeken 4.6 Creativiteit tonen: oplossingen zoeken voor voorkomende problemen 4.7 Duidelijk toekomstbeeld hebben: duidelijk beeld van de toekomstige werkkeuzes op basis van realistische inzichten en interesses 4.8 Zich handhaven in stressvolle situaties: In stressvolle situaties zo professioneel mogelijk handelen of op een gepaste manier ondersteuning zoeken.
0 Reacties
Genieten van de paasvakantie!Na negen drukke weken stage, konden ook wij even genieten van een welverdiende vakantie. Terwijl jullie in België nu al volop terug achter de schoolbanken zitten of terug aan het werk zijn, loopt ook onze vakantie op het einde…(5.3) Jammergenoeg wil dit ook zeggen dat ons Surinaams avontuur er bijna opzit. Binnen welgeteld negen dagen zitten we terug op het vliegtuig naar ons vertrouwd landje België, maar vooraleer het zo ver is zijn wij nog volop aan het genieten van dit prachtige land Suriname! (2.5) Zowel grote als kleine uitstapjes stonden op het programma. Zo starten we de vakantie met een uitstap naar de Vlindertuin. Na een lange busrit met het openbaar vervoer, waren we er nog niet helemaal. Er stond ons nog een wandeling van 30 minuten te wachten in de snikhete zon. Gelukkig was dit alles meer dan de moeite waard, want na een rondleiding ontdekten we dat er niet enkel vlinders, maar ook schildpadden en slangen aanwezig waren in de Vlindertuin! Natuurlijk kregen we ook meer informatie over hoe de vlinders gekweekt worden en zagen we ook hoe een cocon werd omgetoverd tot een prachtige vlinder! Nadat we konden genieten van de rust in de Vlindertuin, konden we al onze overige energie kwijt tijdens onze volgende uitstap. Met z’n allen gingen we niets minder dan de Brownsberg beklimmen! Hoewel ik geen zo’n fan ben van hoge bergen en lange wandelafstanden, werd het tijd om mijn eigen grenzen te verleggen. (4.4) (4.5) En ja hoor, zo trokken we voor twee dagen de jungle in. Na een hobbelige rit door de jungle kwamen we aan bij onze slaapplaats. Na het kiezen van een slaapplek, werd het tijd om onze benen in te smeren en ons klaar te stomen voor de heuse tocht door de jungle. Tot mijn verbazing gingen we helemaal niet bergopwaarts, maar net bergafwaarts. Na een kleine 2 km te dalen hielden we een eerste stop bij de ‘Leoval’. Een ‘kleine’ waterval die ons allen kon bekoren, het duurde dus ook niet lang vooraleer iedereen onder de waterval stond. De frisse douche deed ons allen deugd en gaf ons terug kracht om verder te gaan, op naar de volgende waterval. Maar deze waterval lag net iets verder dan gedacht… Zo’n 4 km gingen we bergafwaarts. Het was een intense tocht, waarbij er toch enkele valpartijen gebeurden. Gelukkig stelde de ‘Irenewaterval’ ons niet teleur, integendeel zelf! Het uitzicht was er prachtig en al snel vergaten we onze pijnlijke benen. Deze keer hadden we minder geluk, want de weergoden waren minder goedgezind. Zo kregen we niet enkel een koude douche van de waterval, maar ook van de regen. Eenmaal het begint te regenen in het regenwoud is er geen stoppen meer aan. Er zat niets anders op dan terug huiswaarts te keren in de regen. Omdat het ondertussen al laat was, moest alles in een sneltempo gebeuren. We moesten voor het donker thuis zijn, omdat het anders te gevaarlijk werd in de jungle. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, want door de regen werd de aardegrond heel modderig en glad. Het was een helse tocht terug naar boven in de gietende regen! Mijn benen knikten van de kracht waarmee we ons naar boven moesten hijsen. Nog nooit was ik zo blij om mijn bed te zien, laat staan een warme douche. Nadat we verlost werden van onze natte kleren en al het modder van ons lichaam hadden verwijderd , konden we onze warme pyjama aantrekken en diep onder de lakens kruipen. De volgende morgen werd ik vol goede moed wakker, maar daar dachten mijn benen anders over. Met pijn aan zowat elke spier vertrok ik vol goede moed naar de top van de Brownsberg. Vooraleer we de top bereikten stopten we nog even aan een waterval. Deze keer zaten we bovenaan de waterval en konden we genieten van de prachtige natuur vanop een zekere hoogte. Eindelijk was het zover, we waren op weg naar de top van de berg. En ja hoor, daar stonden we dan bovenaan de Brownsberg. Het uitzicht was adembenemend en iedereen werd er stil van. Wat een ervaring! Geen seconde had ik spijt over het feit dat ik de keuze had gemaakt om mijn eigen grenzen te verleggen! (4.1) Onder de Irenewaterval Bovenaan de waterval, midden in de jungle Bovenaan de top van de Brownsberg! Na de vele inspanningen die werden geleverd op de Brownsberg, was het even tijd om terug onze batterijen op te laden. Eindelijk was het zover en trokken we met z’n allen naar Galibi. Ik was heel benieuwd wat er ons te wachten stond, want onze begeleider Raggie had hier niets dan lovende woorden over. Onderweg naar Galibi namen we een tussenstop op Frans- Guyana. Heel even konden we genieten van de Europese sfeer en vergaten we bijna dat we zover weg zijn van huis. (3.1) Het voelde vertrouwd toen we de auto’s plots terug langs de rechterkant van de weg zagen rijden. (3.1) Het feit dat de mensen er Frans spraken, zorgde even voor verwarring. Hoe is het mogelijk dat ze in Suriname geen enkele letter Frans kunnen praten en zo’n drie uur verder spreken ze alleen maar Frans? (3.2) De Europese sfeer duurde maar voor even, want daar was onze boot al terug. Klaar voor een boottocht van 2 uur richting Galibi! De boottocht verliep iets onstuimiger dan gedacht. Gelukkig had ik mij hier goed op voorbereid en had ik mijn roze regenjas aangetrokken. Eenmaal aangekomen op Galibi, konden we onze ogen niet geloven. Een stukje Surinaams paradijs werd zomaar voor ons gepresenteerd. Strand, grote palmbomen, rieten huisjes,… het was er prachtig! Maar dit was nog niet alles, ’s avonds was het opnieuw tijd om in onze boot te kruipen. Ditmaal met regenjas en een zeil tegen het onstuimig water! We meerden aan bij een klein stukje land van Galibi, waar we reuze zeeschildpadden gingen spotten. Eerst hadden we minder geluk want er waren geen schildpadden in onze beurt, maar na veel zoeken hebben we er toch uiteindelijk twee gevonden! De reuze zeeschildpadden kunnen tot 2 meter groot worden en zo’n 800 kg wegen. De schilpadden hadden zich goed verstopt tussen bomen en takken, want daar broeden ze hun eitjes. Voor het eerst in mijn leven kreeg ik de kans om een reuzeschildpad zijn eitjes te zien leggen en niet één eitje hoor, maar wel zo’n 90 eieren. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er even stil van werd en heel erg onder de indruk was. Opnieuw was ik een ervaring rijker en kon ik met een fantastisch gevoel terug vertrekken naar Paramaribo. (2.5) Bekijk zeker het filmpje om de reuze zeeschildpadden te zien broeden! Natuurlijk moest er ook nog gewerkt worden voor school. Na de paasvakantie wordt onze zelfgemaakte zorgkoffer voorgesteld aan onze stageschool. De heuse zoektocht naar een gepaste koffer kon van start gaan! De laatste voorbereidingen werden gelegd. Zo werd er een handleiding uitgeschreven over hoe de zorgkoffer op een correcte manier gebruikt moet worden. Ook de laatste tekeningen en spelletjes gingen in de koffer. (2.7) Hoewel we beiden weten dat onze stageschool heel erg achter ons project staat, zijn we toch heel benieuwd wat ze er zullen van vinden. (2.4) Zijn jullie even benieuwd als ons? Lees dan zeker het volgend blogbericht die tijdens mijn laatste stageweek zal verschijnen! Ook tijdens de vakantie zat ik niet stil en werkte ik verder aan enkele internationale competenties:
Interculturele competenties: 2.4 Culturele ontvankelijkheid: luisteren naar de visie van anderen en daarbij eigen visie en ideeën respecteren 2.5 Culturele kennis: kennis verwerven over andere culturen 2.7 Culturele zelfkennis: kennis hebben van eigen wereldbeeld en relateren aan andere bezienswaardigheden Globaal engagement 3.1 Zich internationaal oriënteren: lokale gebeurtenissen linken aan de invloed van Europese of internationale gebeurtenissen 3.2 Eigen mening vormen over maatschappelijke of internationale onderwerpen Persoonlijke groei 4.1 Zelfstandig functioneren: een opdracht zelfstandig uitvoeren 4.4 Zich flexibel opstellen: indien nodig afwijken van de planning en inspelen op onverwachte gebeurtenissen 4.5 Andere perspectieven onderzoeken: open staan voor alternatieve ideeën, onderzoekt deze en weegt de waarde van deze perspectieven af Internationale vakkennis 5.3 Kennis hebben van beroepsuitoefening in andere landen: beroepsuitoefening van eigen land vergelijken met de beroepsuitoefening van andere landen Stageweek 7, 8 en 9De laatste volle weken stage zijn aangebroken! Tijdens de zevende stageweek werd er een contactweek georganiseerd, waarbij de ouders werden uitgenodigd in de klas. Omdat ouderparticipatie hier heel weinig aan bod komt proberen ze de ouders toch te stimuleren via openklasdagen. Elke dag wordt een groepje van vijf ouders uitgenodigd om deel te nemen aan het klasgebeuren. De ouders krijgen niet alleen de kans om hun eigen zoon/dochter aan het werk te zien, maar maken ook kennis met de aanpak binnen de klas. (3.4) In het begin van de week was de contactweek een groot succes, alle vijf de ouders kwamen opdagen. Naarmate de week vorderde, zagen we dat er steeds minder en minder ouders kwamen opdagen. Het schoolhoofd besloot samen met mijn mentor om daarom de contactweek stil te leggen. Persoonlijk vind ik het heel jammer dat er hierdoor enkele ouders de kans niet kregen om hun zoon/dochter aan het werk te zien. (2.1) (5.3) Ik probeerde mijn mentor ‘warm’ te maken om de contactweek toch verder te zetten, waaruit ze besloot de contactweek opnieuw te starten na de paasvakantie. (2.6) (3.3) Dit komt omdat de weken voor de paasvakantie altijd heel druk zijn met het maken van paaswerkjes en de paasbrunch die zal gehouden worden. Ik hoop uiteraard dat mijn mentor zich hieraan zal houden, want uiteindelijk kan je enkele ouderparticipatie stimuleren door de ouders op heel veel verschillende manieren uit te nodigen om deel te nemen aan het schoolgebeuren. (2.4) Ook bij ons in België richten wij ons heel erg op ouderparticipatie door de ouders op heel veel vlakken te betrekken bij het reilen en zeilen binnen de school. (2.7) O.S. Flora 3 is gelegen in een achtergestelde buurt waarbij heel wat thuissituaties ondermaats zijn, daarom is het net heel belangrijk om de ouders erbij te betrekken. De schoolprestaties van de kinderen is sterk afhankelijk van het feit of de ouders hun kinderen voldoende stimuleren en voldoende ontwikkelingskansen thuis bieden bijvoorbeeld: door het kind elke dag naar school te sturen, interesse tonen in het tellen, Nederlands (schooltaal) thuis te spreken,… (3.2) Elke dag kregen vijf kinderen dit briefje mee naar huis. Hierbij werden de ouders uitgenodigd om deel te nemen aan de contactweek. Deze week kreeg ik ook de kans om mijn eigen grenzen te verleggen. Omdat ik nog steeds heel weinig lesjes mag geven, hebben Lyn en ik besloten om aan co-teaching te doen. (4.5) (4.6) Dat wil zeggen dat ik, wanneer nodig , Lyn help bij het ‘lesgeven’ in de vijfde klas. Terwijl Lyn haar lesje geeft, ga ik rond om individuele begeleiding te geven. (4.1) (4.4) In het begin was dit toch wel even aanpassen voor mij om een gepaste manier om te gaan met kinderen van een oudere leeftijd. Ik moet eerlijk toegeven dat het in het begin ook even zoeken en wennen was aan de leerstof die werd aangebracht. (4.8) Zo mocht ik de kinderen helpen met het zoeken van de persoonlijke voornaamwoorden in een zin. Door Lyn te helpen kunnen we spreken van een win-win situatie. De leerlingen kunnen genieten van extra hulp tijdens de les, terwijl ik even kan proeven van de sfeer in de bovenbouw (lagere school). Ik moet eerlijk toegeven dat de sfeer in beiden klassen niet te vergelijken is. (2.7) Hoewel je in beide klassen gebruik kan maken van humor, is dit toch wel op een heel andere manier. Ik vond het ook fijn om juf Lyn eens bezig te zien en raar maar waar, zag ik ook wel wat gelijkenissen met in de kleuterklassen. Ook in de vijfde klas worden de lessen op een speelse manier aangepakt om de concentratie te stimuleren. Juf Lyn probeert om de kinderen zelf zoveel mogelijk inbreng te geven tijdens de lessen zodat ze op een ‘spelende’ manier leren en dat is ook ‘het motto’ binnen de kleuterklassen. (2.2) (4.3) (4.4) (4.7) In de vijfde klas zitten er leerlingen tussen de 11 en 16 jaar. Gelukkig was er dit weekend ook wat tijd voor ontspanning! We gingen met z’n allen naar de Colakreek. De Colakreek is een heel gekende plaats, waar heel wat toeristen over de vloer komen. Een mooi recreatiedomein met hutjes, hangmatten en natuurlijk ook een kreek (rivier), brachten ons onmiddellijk in vakantiesfeer. Natuurlijk heeft de Colakreek zijn naam niet gestolen, want wanneer we een plonsje namen in de rivier kleurde ons lichaam helemaal bruin. Dit komt door de vele bladeren die in de rivier zijn beland door de omliggende bomen. Met de stralende zon (die af en toe eens afgewisseld werd door een kleine bui) konden we genieten van de rust en konden we onze batterijen weer even opladen voor onze laatste volle stageweek. En ja hoor, onze laatste volle stageweek ging ook van start! Terwijl jullie in België nu al aan het genieten zijn van de paasvakantie, werd het voor ons nog een hele drukke week. Er moest nog heel wat in orde gebracht worden voor ook wij kunnen genieten van onze paasvakantie. Deze start op 13 april. Hoewel we volop uitkeken naar onze laatste volle stageweek, verliep die heel anders dan verwacht. Vanaf donderdag werden (bijna) alle scholen gesloten om 10 uur, dit komt door de vele stakingen tegen de president van Suriname. De leerkrachten besloten ook om te staken omwille van het onderwijssysteem. (5.1) Ze zijn niet tevreden omdat de regering geen geld in het onderwijs wilt steken, maar wel in nutteloze zaken. Ze worden te weinig betaald of zelfs helemaal niet uitbetaald. Er is helemaal geen extra budget voorzien voor extra materiaal of om de scholen uit te breiden. Het land verkeert in economische crisis en de regering doet er helemaal niets aan. (2.5) Deze stakingen hadden een grote invloed op de samenleving in Suriname. (3.2) Niet enkel de scholen werden gesloten, maar ook enkele bussen reden niet en enkele winkels sloten de deuren. De spanningen die gepaard gaan met de staking was duidelijk ook te voelen in onze school. Heel veel kinderen kwamen niet opdagen, zo had ik donderdag maar liefst één kindje in mijn klas. (5.2) In de loop van de week werd het iets beter, toen had ik zo'n vijf leerlingen onder mijn hoede. Omdat er heel weinig kindjes waren, werden de lessen even stilgelegd. Volgens de leerkrachten is het nutteloos om aan zo weinig kinderen les te geven, dus houden ze de kinderen 'bezig' door ze te laten tekenen. Op zich een gemiste kans, want zo'n dagen zijn volgens mij de ideale gelegenheid om extra zorg te bieden aan de kinderen die wel aanwezig zijn. (3.4) (5.3) Vanuit de noden van de kinderen besloot ik om enkele lesjes kort te herhalen en hierbij extra individuele hulp te bieden. Door de kleine groep kleuters verliep dit heel vlot en was hun aanwezigheid toch een meerwaarde. (2.9) Hoewel er heel weinig kinderen waren, moest er toch gewerkt worden aan hun paaswerkjes. Voor het eerst in jaren werden de paaswerkjes zelf gemaakt door de kinderen in de plaats van door de leerkrachten zelf. In samenspraak met mijn mentor besloten we om de kleuters zelf hun werkjes te laten schilderen en hun paashaasjes uit te laten prikken. (4.2) Hoewel de kleuters niet alles zelf mochten maken aan hun werkje, heb ik wel het gevoel dat we de goede kant uit gaan. De kleuters krijgen steeds meer kansen om zelfstandig aan het werk te gaan, waarbij ze zelf kunnen experimenteren en ontdekken. (2.4) (4.5) Hoewel mijn stage op z'n einde loopt, heb ik nog niet het gevoel dat ik klaar ben met mezelf te ontplooien en ontwikkelen. Ook tijdens deze weken werkte ik bewust en onbewust aan heel wat competenties:
-> Interculturele competenties 2.1 Culturele zelfkennis: kennis over eigen wereldbeeld linken aan andere zienswijzen 2.2 Culturele flexibiliteit: gedrag en communicatiestijl aanpassen aan de situatie 2.4 Culturele ontvankelijkheid: luisteren naar de visie en de deskundigheid van de ander en aanvaardt tevens de relativiteit van de eigen visie en ideeën 2.5 Culturele kennis: kennis verwerven over andere culturen en hiervoor respect opbrengen 2.6 Culturele relationele competentie: opbouwen van een werkrelatie met collega's, schoolhoofd,... en een sfeer van vertrouwen creëren 2.7 Culturele zelfkennis: eigen wereldbeeld relateren aan andere zienswijzen 2.9 Culturele veerkracht: omgaan met negatieve gevoelens die ermee gepaard gaan -> Globaal engagement 3.1 Internationaal oriënteren: lokale gebeurtenissen plaatsen in een internationale context door de gevolgen van enkele gebeurtenissen en de invloed van verschillende lokale situaties 3.3 Een eigen mening uiten over internationale onderwerpen 3.4 Maatschappelijke betrokkenheid tonen: op een positieve manier bijdragen aan de maatschappij en daarna handelen -> Persoonlijke groei 4.1 Zelfstandig functioneren: zelfstandig een taak kunnen uitvoeren 4.2 Samenwerken en netwerken: contacten leggen met collega's, bevolking,... 4.3 Zelfvertrouwen hebben: verantwoordelijkheid dragen + uitdagingen aangaan 4.4 Flexibel opstellen: afwijken van de planning en inspelen op onverwachte situaties 4.5 Andere perspectieven onderzoeken: openstaan voor andere meningen en onderzoeken 4.6 Creativiteit tonen: oplossingen zoeken voor voorkomende problemen 4.7 Duidelijk toekomstbeeld hebben: duidelijk beeld van de toekomstige werkkeuzes op basis van realistische inzichten en interesses 4.8 Zich handhaven in stressvolle situaties: In stressvolle situaties zo professioneel mogelijk handelen of op een gepaste manier ondersteuning zoeken. -> Internationale vakkennis 5.1 Vakgebied in internationale context plaatsen: aangeven hoe eigen beroepshouding wordt beïnvloed door internationale ontwikkelingen 5.2 Cultuurgebondenheid van zijn discipline zien: mens- of wereldbeeld expliciteren en in een historische context plaatsen 5.3 Kennis hebben van beroepshoudingen in andere landen: eigen beroepshouding vanuit het thuisland vergelijken met de beroepshouding in andere landen Stageweek 5 en 6Wat een begin van onze vijfde stageweek! De week startte goed, want we konden allemaal genieten van een vrije dag! Natuurlijk kregen we die vrije dag niet zomaar, want vandaag werd er in heel Suriname Phagwa gevierd! Phagwa wordt niet enkel door de Hindoestanen gevierd, maar is één van de weinige feesten waar alle bevolkingsgroepen aan deelnemen. Goed voorbereid trokken we met onze witte t-shirt en natuurlijk ook Phagwa-poeder naar de Palmentuin. (2.2) In de Palmentuin maakten we kennis met heel vele verschillende bevolkingsgroepen en opvallend ook heel wat Nederlandse en Belgische studenten. (4.2) Allen waren we er heengegaan met eenzelfde doel: samen verbondenheid scheppen om het nieuwe jaar (van de Hindoestanen) in te zetten. (3.4) Hoe kan je beter verbondenheid scheppen dan elkaar te bekladden met Phagwa-poeder. (3.1) Naarmate de avond vorderde werd iedereen uitgenodigd op het Onafhankelijkheidsplein, waar om zes uur de Surinaamse vlag naar beneden werd gehaald. Iedereen telde uit volle borst af om het nieuwe jaar in te zetten en alle Phagwa-poeder vloog de lucht in. (3.1) (2.5) Het feest toonde heel wat gelijkenissen, maar ook heel wat verschillen met hoe wij in België nieuwjaar vieren. Bij ons is het de gewoonte dat iedereen er op zijn best uitziet, hier staat Phagwa-poeder als symboliek voor het feit dat iedereen gelijk is, ook op vlak van uiterlijk. Hoewel wij in België samen aftellen tot het vuurwerk begint, telt iedereen hier samen af om hun Phagwa-poeder in de lucht te gooien. Ook hier wordt het nieuwe jaar al dansend ingezet omgeven door een leuke sfeer van verbondenheid. (2.1) (2.7) Phagwa-poeder kleurde de Palmentuin in alle kleuren Jammer genoeg was het feest niet van lange duur, want de volgende ochtend moesten we fris zijn om terug naar onze stageschool te vertrekken. Met toch nog wat roze haren en iets kleinere oogjes dan normaal vertrokken we de dinsdagochtend naar school, helemaal klaar om er opnieuw vier leuke dagen van te maken. Omdat er ook deze week opnieuw Surinaamse stagiaires in de klas stonden, moest ik opnieuw 'smeken' om enkele lesjes te mogen geven. Ik heb het gevoel dat de Surinaamse mentoren het soms moeilijk vinden om de 'touwtjes uit handen te geven'. Hiermee wil ik bedoelen dat ze het graag hebben zoals ze het gewoon zijn en graag de lesjes zelf bepalen en geven. Toch probeer ik om elke dag één lesje te mogen geven, maar dan merk ik wel dat dit het maximum is. (4.4) De tijd die ik niet voor de klas sta probeer ik zoveel mogelijk in te vullen door individuele zorg te bieden aan een aantal kinderen van de klas. De voorbije weken ben ik gestart met het geven van wiskundige zorg, maar niet alle kleuters hadden alles onmiddellijk onder de knie. Daarom besloot ik om deze kinderen nog wat extra zorg te bieden en hen extra te begeleiden. (4.3) (4.5) Door de voorbije observaties merkte ik ook dat de kinderen het heel moeilijk hebben met het synchroon tellen van de getallenlijn tot en met 10. Ik gebruikte mijn tijd om een nieuwe getallenlijn te maken voor de kleuters, op die manier wil ik het synchroon tellen vergemakkelijken. (4.1) (4.6) De week was alweer voorbij gevlogen, maar er stond ons nog een groot bezoek te wachten. Onze Belgische docente was helemaal vanuit België naar Paramaribo gevlogen om mee te genieten van al onze culturele ervaringen. Dit was nog niet alles, want Leen had ook nog een cadeautje voor ons bij. Ik denk dat we nog nooit zo blij zijn geweest om een lamineermapparaat van zo dichtbij te zien! De dag erna werd het apparaat al onmiddellijk uitgetest en goedgekeurd! Onze docente Leen samen met de voltallige groep 'onderwijs' uit Brugge, Tielt en Torhout Onze zesde stageweek was heel kort, want we vertrokken voor twee dagen naar het binnenland. Na een busrit van drie uur en een boottocht van 45 minuten kwamen we aan in een klein dorpje Jaw-Jaw. Het viel ons onmiddellijk op hoe primitief de mensen hier leven. Toen we toekwamen met ons bootje zagen we kinderen baden in de rivier, alsook mensen die bezig waren met de afwas en het wassen van kleren. (2.1) (2.5) Dit alles gebeurd in de Surinamerivier die vlakbij hun dorpje is gelegen. Wijzelf sliepen in het vakantieoord 'Jamaica', waar ook wij op een iets primitievere wijze verbleven. We hadden drie hutjes/huisjes ter beschikking, waarvan de bovenkant van het huis niet volledig dicht was. (4.4) Hierdoor zijn we heel vaak in contact gekomen met heel wat beestjes zoals een Gekko, buidelratten, vleermuizen,... Ook het gebruik van een douche werd even achterwege gelaten, tenzij we ons wilden wassen in de Surinamerivier. Hoewel we ons niet hebben gewassen in de rivier, hebben we er toch een plonsje in gewaagd. In de Surinamerivier gelegen vlakbij het dorpje Jaw- Jaw Natuurlijk waren we hier niet enkel gekomen om te zwemmen, we moesten ook nog enkele schooltjes bezoeken. De verwachtingen waren eerlijk gezegd heel laag, door de primitieve leefomstandigheden van de kinderen. (3.2) Tot mijn grote verbazing viel het onderwijs hier beter mee dan verwacht. Natuurlijk kan je het onderwijs hier niet vergelijken met het onderwijs in België, maar ik zag minder verschillen dan met de schooltjes die in de stad zijn gelegen. (3.1) Voor mij was er wel één groot verschil duidelijk voelbaar en dat was de rust. Zowel de rust die de scholen uitstraalde als de rust die de kinderen gaven. In het binnenland zijn de kinderen opvallend veel rustiger dan de kinderen in de stad. Ook de toiletvoorzieningen zijn veel primitiever dan de schooltjes in de stad. De kinderen moesten zomaar in het wild plassen, zonder gebruik te maken van enig toilet. Hoewel de hygiëne het soms ook overlaat in de stadsschooltjes, hebben de kinderen wel een toilet om hun behoeften te doen. (5.1) Ook hier botste ik opnieuw op hetzelfde probleem, heel wat kinderen hebben moeite met de Nederlandse taal. Omdat er vaak heel weinig Nederlands thuis wordt gesproken en de schooltaal Nederlands is, is het vaak moeilijk voor de kinderen om de Nederlandse taal te begrijpen of te spreken. (5.2) Je hoort hier ook duidelijk de kinderen hun moedertaal spreken tijdens de schooluren (1.3) Ook bij ons in België komt dit vaak voor. De diversiteit in ons eigen land wordt steeds uitgebreider, waardoor er ook bij ons steeds meer kinderen problemen krijgen met het beheersen van de Nederlandse taal. (5.3) Verder merk je dat ze op dezelfde manier en dezelfde leerpakketten aanbrengen dan als de schooltjes in de stad. Je merkt wel dat hun beschikbaar materiaal nog beperkter is, waardoor het nog moeilijker wordt om alles op een concrete manier voor te stellen (wat toch belangrijk is voor kinderen die de Nederlandse taal nog niet voldoende beheersen). (3.1) (3.2) De klassen zijn heel somber ingericht en bevatten weinig didactisch materiaal Ik moet eerlijk toegeven dat zo'n 'primitieve' manier van leven wel mijn ogen heeft geopend. De ene dag leven we in het wild, waarbij de kinderen met een kruiwagen rond lopen om de regen op te vangen om daarna als drinkwater te gebruiken en de andere dag staan we onder een stromende douche. Het heeft me doen stil staan en doen inzien hoe goed wij het hebben in België en hoe erg wij gesteld zijn op luxe en dit terwijl de bevolking hier gewoon van niet beter weet. Niet enkel ons onderwijs in België is van een kwalitatief hoger niveau, maar ook onze persoonlijke leefomstandigheden. Hoewel de confrontatie heel hard aankwam, ben ik heel blij dat ik deze ervaring heb mogen meemaken. (2.9) Ik ben er zeker van dat deze ervaring heel lang zal nazinderen en ik met een andere kijk op het leven terug naar België zal vertrekken. (3.4) (4.7) De voorbije twee weken werd er heel wat gewerkt aan mijn internationale competenties.
-> Taalvaardigheid 1.3 Gesproken tekst in een vreemde taal begrijpen -> Interculturele competenties 2.1 Culturele zelfkennis: kennis over eigen wereldbeeld linken aan andere zienswijzen 2.2 Culturele flexibiliteit: gedrag en communicatiestijl aanpassen aan de situatie 2.5 Culturele kennis: kennis verwerven over andere culturen en hiervoor respect opbrengen 2.9 Culturele veerkracht: omgaan met negatieve gevoelens die ermee gepaard gaan -> Globaal engagement 3.1 Internationaal oriënteren: lokale gebeurtenissen plaatsen in een internationale context door de gevolgen van enkele gebeurtenissen en de invloed van verschillende lokale situaties 3.2 Een eigen mening vormen over internationale onderwerpen 3.4 Maatschappelijke betrokkenheid tonen: op een positieve manier bijdragen aan de maatschappij en daarna handelen -> Persoonlijke groei 4.1 Zelfstandig functioneren: zelfstandig een taak kunnen uitvoeren 4.2 Samenwerken en netwerken: contacten leggen met collega's, bevolking,... 4.3 Zelfvertrouwen hebben: verantwoordelijkheid dragen + uitdagingen aangaan 4.4 Flexibel opstellen: afwijken van de planning en inspelen op onverwachte situaties 4.6 Creativiteit tonen: oplossingen zoeken voor voorkomende problemen 4.7 Duidelijk toekomstbeeld hebben: duidelijk beeld van de toekomstige werkkeuzes op basis van realistische inzichten en interesses -> Internationale vakkennis 5.1 Vakgebied in internationale context plaatsen: aangeven hoe eigen beroepshouding wordt beïnvloed door internationale ontwikkelingen 5.2 Cultuurgebondenheid van zijn discipline zien: mens- of wereldbeeld expliciteren en in een historische context plaatsen 5.3 Kennis hebben van beroepshoudingen in andere landen: eigen beroepshouding vanuit het thuisland vergelijken met de beroepshouding in andere landen Stageweek 3 en 4Op Maandag 27 februari, vertrok ik toch wat zenuwachtiger dan anders naar mijn stageschool. Vandaag mocht ik voor het eerst mijn eigen lesjes geven. Hierbij werd onmiddellijk het nieuwe thema 'wonen' ingeleid. In samenspraak met mijn mentor besloten we om een beloningssysteem in te schakelen (4.2) om de kleuters te stimuleren en hun eigen talenten te laten ontdekken. Bij positief gedrag en handelen kunnen de kleuters een sticker verdienen. Op die manier kunnen ze hun rups vervolledigen en daarna een leuk geschenkje in ontvangst nemen. Samen met mijn mentor besloten we om schoolgerief als beloning te geven. (4.5) Dankzij jullie bijdrage via de pannenkoekenverkoop kunnen wij degelijke beloningen geven zoals: schrijfpotloden, schriften, kleurpotloden, ... Op die manier kunnen we gebruik maken van een win-win situatie. De kinderen worden tegelijkertijd beloond, maar krijgen ook meer kansen om verder te ontwikkelen door middel van het geschikte materiaal waarover ze beschikken tijdens de activiteiten. Het beloningssysteem was een schot in de roos en ondertussen hebben sommige kleuters al een rupsje van meer dan vijf stippen! Dankzij het beloningssysteem hebben we een middel gevonden om de harde aanpak van het straffen in te ruilen tegen een aanpak waarbij we ons gaan richten op het positieve in het kind. (4.6) Ook het schoolhoofd was heel erg onder de indruk van dit systeem en merkte duidelijk vooruitgang in het gedrag van de kinderen. De kinderen waren veel rustiger en gingen meer betrokken te werk. (4.6) Door het positieve effect hiervan te ervaren, besloten ze om het beloningssysteem ook toe te passen in de andere kleuterklas (kleuter A). Zo maakte ik ook voor hen een beloningssysteem waarbij ze ballonnetjes kunnen verzamelen. (2.6,) (4.1) Wanneer ze heel het rijtje vol hebben kunnen ze ook een beloning verdienen. Beloningssysteem rupsjes (kleuter B) Beloningssysteem ballonnen (kleuter A) Ook de vierde stageweek is van start gegaan. Deze week is iets drukker dan normaal, want er staan namelijk nog drie andere Surinaamse stagiaires in de klas. Omdat ook zij heel wat lesjes moeten geven, heb ik samen met juf Adams besloten om deze week weinig lesjes te geven en mij vooral toe te spitsen op ons project. Ik wil graag wat extra zorg bieden aan de kinderen op vlak van wiskunde. (2.2) (4.3) Via individuele observaties kwamen we tot besluit dat precies de helft van de klas (14 kleuters!) individuele begeleiding nodig hebben in verband met wiskunde. (3.4) Daarom besloot ik om een 'telmuur' te maken in de klas, (4.3) zodat de kinderen vaker in aanraking komen met de getalbeelden en zo dus ook makkelijker kunnen toepassen. (4.5) De 'telmuur' waarbij de getallenlijn tot en met 10 wordt weergegeven samen met het getalbeeld in doppen. Op die manier kunnen de kleuters sneller de 1-1 relatie maken en de cijfers linken aan de correcte hoeveelheid. Opvallend is dat de leerkrachten het hier niet gewoon zijn om met getalbeelden te werken (zie de doppen op de 'telmuur'). Voor hen was dit dan ook even aanpassen, maar door gebruik te maken van een vlotte communicatie vormde dit geen enkel probleem. Ik legde hen het belang uit van de visuele voorstelling waarbij de kinderen zelf kunnen tellen. Ik probeerde hen duidelijk te maken dat de doppen in kwadraatbeeld moeten worden geplaatst, dit wil zeggen dat ze niet zomaar kriskras door elkaar mogen worden geplaatst. (3.4) We werken met kwadraatbeeld waarbij alle doppen naast elkaar worden geplaatst en de eerste vijf doppen in hetzelfde kleur (blauw) zijn. Alle getallen boven de vijf worden in een ander kleur (geel) aangebracht. (5.3) Dit alles is om het tellen te vergemakkelijken bij de kinderen. (5.4) Ik merk dat de kinderen hier heel erg snel mee weg zijn en het tellen al een heel stuk vlotter verloopt dan in het begin. Tijdens een klassikale rekenactiviteit, waarbij de getallenlijn tot en met 10 werd aangeleerd. Woensdag 8 maart ging niet zomaar voorbij in onze school. Ook hier werd International Women's Day gevierd. Alle vrouwelijke leerkrachten kwamen op hun best naar school en kregen een bloemetje op hun jurk gespeld. Ook werden we verwend met typische Surinaamse pannenkoeken! Natuurlijk namen wij ook deel aan dit feest! (2.2) Samen met juf Adams (mijn mentor), juf Vonkel (de hulpjuf van het kleuter) en de begeleidster van de Surinaamse stagiaires kregen we een bloem op onze jurk gespeld. Hoewel International Women's Day nog maar net voorbij is stond er vrijdag al een nieuw feest op het programma, namelijk Phagwa. Phagwa is het heilig feest voor de Hindoes, waarbij ze het nieuwe jaar vieren. Doordat de school over heel wat verschillende culturen beschikt, wordt ook dit feest bij ons gevierd. De volledige school werd omgebouwd tot een heuse culturele samenleving. Elke klas werd omgetoverd in een andere cultuur zoals: Hindoestanen, Creolen, Javanen, Chinezen,… We kregen heel wat informatie over de verschillende bevolkingsgroepen, met in het bijzonder de specifieke klederdracht. (2.5) Alle kinderen mochten in hun eigen specifieke klederdracht naar school komen, ook juf Lyn en ik werden omgetoverd tot echte Hindoestanen (2.7). We leerden kennis maken met de verschillende gesproken talen (1.3) en leerden proeven van enkele typische gerechten per bevolkingsgroep. (2.5) Het was een plezier om te zien hoe de verschillende stammen leven en welke tradities zij in ere houden. (2.5) (2.7) Alle kinderen kwamen in hun eigen klederdracht naar school en hebben als traditie phagwapoeder op hun gezicht. Samen met mijn mentor in Hindoestaanse klederdracht Onze klas werd omgetoverd tot het land India Na heel wat voorbereidingen konden we dit weekend ook wat ontspanning nemen. We gingen met z'n allen naar de zoo van Paramaribo. Daar leerden we kennis maken met heel wat nieuwe diersoorten, maar ook met de manier waarop de dieren hier leven . Vaak leven heel wat dieren in veel te kleine kooitjes en krijgen ze niet de behandeling die ze verdienen. Na een bezoek van twee uur, hadden we de volledige zoo gezien. De zoo is hier namelijk veel kleiner dan de zoo in België. (2.7) Na een rijke ervaringen keerden we terug huiswaarts om daarna gezellig iets te gaan eten in 'de Waag'. We werden er goed ontvangen en genoten met volle teugen van onze tapas-schotel met op de achtergrond een Surinaamse live band. De zoo ziet er heel pittoresk uit, met allerlei kleine huisjes die dienen als stal voor de dieren Na vier weken merk ik al een grote ontwikkeling in mijn internationale competenties. Tijdens de voorbije weken kreeg ik heel wat kansen om hier nog verder in te ontwikkelen:
-> Taalvaardigheid: 1.3 Gesproken tekst in een vreemde taal kunnen begrijpen -> Interculturele competenties 2.2 Culturele Flexibiliteit: Gedrag en communicatiestijl aanpassen in verschillende situaties 2.5 Culturele kennis: kennis verwerven over andere culturen 2.6 Culturele relationele competentie: opbouwen van een werkrelatie met collega's, schoolhoofd,... en een sfeer van vertrouwen creëren 2.7 Culturele zelfkennis: eigen wereldbeeld relateren aan andere zienswijzen -> Globaal engagement 3.4 Maatschappelijke betrokkenheid tonen: zien hoe je op een positieve manier kan bijdragen aan de maatschappij en de oplossing van internationale vraagstukken (individueel) -> Persoonlijke groei 4.1 Zelfstandig functioneren: op zelfstandige basis het werk uitvoeren 4.2 Samenwerken en netwerken: communiceren en functioneren in teamverband 4.3 Zelfvertrouwen hebben: uitdagingen aangaan die gebaseerd zijn op het eigen kunnen 4.5 Andere perspectieven onderzoeken: openstaan voor andere ideeën en meningen, onderzoekt deze en weegt de waarde van deze perspectieven af 4.6 Creativiteit tonen: een oplossing zoeken voor problemen die zich voordoen -> Internationale vakkennis 5.3 Kennis hebben van de beroepshouding in andere landen: beroepshouding in zijn thuisland vergelijken met de beroepshouding in andere landen 5.4 Internationale organisaties relevant voor de discipline kennen: expliciteren van belang op beroepshouding in het thuisland Stageweek 2Ondertussen is onze tweede stageweek ook al gepasseerd en kunnen we bijna starten aan onze derde stageweek. Vol goede moed en toch nog steeds wat onzekerheid begonnen we onze tweede week, maar die verliep anders dan verwacht. Op maandagmorgen ging ik op gesprek met Rosita, de zorgcoördinator die ons doorheen deze periode extra begeleidt. Daar kwamen we tot het besluit dat het beter was om over te schakelen van kleuter A ( 4-jarigen) naar kleuter B (5-jarigen). De overschakeling van klas bleek voor ons een beter traject en bood zowel voor mij als de leerlingen meer ontwikkelingskansen. (2.3) (4.3) Uiteindelijk ben ik hier nog steeds om zelf te groeien en te ontwikkelingen en daar leek kleuter B een geschiktere oplossing voor. Lyn en ik bedachten ook een gezamenlijk project uit, waarbij we willen aansluiten bij de noden van de school. Doorheen de verschillende klassen, merken we dat er heel laag gescoord wordt op het vlak van wiskunde. Daarom besloten we om een project op te starten waarbij we zullen werken met een zorgkoffer rond wiskunde (zie reflectie 3). Daarom leek het voor ons een betere oplossing dat ik bij de oudste kleuters zou staan, op die manier kunnen we makkelijker de lijn doortrekken naar het eerste leerjaar waar Lyn les geeft. (4.6) Na enkele besprekingen met de mentoren alsook het schoolhoofd, bleek het voor hen geen enkel probleem dat ik zou over schakelen naar de oudste kleuters.(2.2) (4.2) Vanaf nu zal ik dus deze 28 leerlingen onder mijn hoede nemen. De leerlingen, alsook de mentor (juf) waren heel blij met mijn komst. (2.6) Ik mocht onmiddellijk participeren in de klas en ook kreeg ik al eens de kans om onverwachts een activiteit met hen te doen. Ik besloot om een bewegingsactiviteit buiten in te lassen, omdat ik vind dat de kinderen veel te lang stil zitten gedurende de volledige dag (4.4). De kleuters hebben hier ook een vaste plaats, iets wat bij ons niet de gewoonte is. (5.3) De kinderen vonden het geweldig om hen even volledig te kunnen uitleven buiten in de zon. De kinderen vinden het geweldig om buiten te spelen in dit weer. De juf besloot om in te spelen op hun interesses en las een verhaaltje voor buiten onder de boom. Dankzij Rosita kregen we de kans om dinsdag een vergadering bij te wonen over 'misdaad preventie en intervisie over jeugdcriminaliteit, waarbij de nadruk lag op geweld op school. Tijdens deze vergadering werkten we vooral rond netwerken, waarbij er debatten werden georganiseerd over verschillende stellingen rond jeugdcriminaliteit.(4.4) Enkele stellingen waren bijvoorbeeld 'elk kind die met een mes naar school komt is een crimineel', een andere stelling was dan weer 'alle jongeren uit goede gezinnen zijn onopgemerkte criminelen'. Het werd ons onmiddellijk duidelijk dat dit een heel ernstig probleem is binnen de Surinaamse maatschappij. Heel wat kinderen nemen wapens (messen, dienstwapens van ouders, glas,...) mee naar school uit zelfverdediging omdat ze zichzelf onveilig voelen binnen en buiten de school. Door te netwerken met verschillende mensen zoals sociaal werkers, maatschappelijke werkers, mensen van verschillende organisaties, leerkrachten,... (4.4) zagen we dat er duidelijk iets moet gebeuren aan de veiligheid binnen de scholen om zo de aandacht op wapens te verminderen. (2.5) Deze foto werd genomen tijdens de vergadering zelf. Hier wordt er geen gebruik gemaakt van PowerPoint, maar gebruiken ze grote bladen om de verschillende puntjes op te sommen. Na de boeiende vergadering werd het voor Lyn en ik duidelijk dat er dringend iets moet gebeuren aan het 'milieu' binnen de school. We vinden het beiden belangrijk dat de kinderen zich 'thuis' voelen op de school. Daarom besloten we in samenspraak met het schoolhoofd om een veiligere omgeving te scheppen rond en in de school. (2.2) (2.6) Lyn en ik gaven een bijdrage van 120 euro (die we dankzij de pannenkoekenverkoop konden geven!) om de kinderen een beter 'thuis-gevoel' te geven in de school. Met dit geld zullen de kleuterklassen onder handen genomen worden door ze te schilderen en kindvriendelijk aan te kleden. Ook de schoolgevel zal in een nieuw 'jasje' gestoken worden. (4.6) Het schoolhoofd beloofde ons om dit zo snel mogelijk in orde te brengen, dus hoogstwaarschijnlijk zullen we er nog bij zijn wanneer de school aangepakt zal worden. We zijn blij dat de school dankzij onze bijdrage een betere leefwereld zal worden voor de kinderen. Met deze gedachte konden we het weekend op een positieve manier ingaan. De kinderen hebben enkel een grasveld waar ze zich kunnen uitleven. De klaslokalen stralen weinig kindvriendelijkheid uit. Tijdens het weekend legden we wat sociale contacten met de mensen in onze buurt. Zo kregen we de kans om te proeven van zelfgeplukte kokosnoten uit de boom van onze buren. Ze gaven ons ook wat meer uitleg over de omgeving als ook allerlei handige tips over leuke bezienswaardigheden in Suriname. (2.5) Versgeplukte kokosnoten uit de boom van onze buurman. 's Avonds gingen we op bezoek in de dansschool van de nicht van onze begeleider, Raggie. Daar zagen we hoe jongeren zich volledig inleefden in de muziek en samen eenzelfde doel nastreefden. Opvallend is dat er hier veel meer jongens dansen dan bij ons in België. We besloten om ons ook te integreren in hun manier van samenleven. Vanaf volgende week zaterdag zullen wij ook met enkelen deelnemen aan de lessen. Ik ben benieuwd hoe dit zal aflopen. (2.5) (4.3) (2.6) Vandaag was er weinig sprake van uitslapen, want vandaag gingen we met z'n allen naar de kerk. Dankzij juf Lucinda werden we uitgenodigd om samen met haar eens een bezoekje te brengen aan de lokale kerk.(2.6) Juf Lucinda is een leerkracht uit de stageschool O.S. Clevia, waar Jolijn, Kim en Julie stage lopen. Zowel de inrichting van de kerk, alsook de opbouw van de mis is heel anders dan bij ons. De mis werd geopend door het zingen van liederen en ook de danseressen konden niet ontbreken. Na een uurtje zingen en dansen, was het tijd om te luisteren naar een spreker. Na een toespraak van een anderhalf uur mochten de mensen naar voor komen die met een 'verkeerde' kijk naar het leven keken. Dit wil zeggen mensen die met hun ogen kijken in plaats van met de ogen van hun hart. Daar werden deze mensen de hand opgelegd en werd er samen gebeden. Hun geloof hierin gaat zo ver dat er heel wat mensen flauw vielen door 'de kracht van God'. Voor ons voelde dit toch wat onwennig en akelig aan. We besloten daarom ook om de kerk na een viering van 3 uur te verlaten. Opnieuw met gemengde gevoelens keerden we terug huiswaarts, toch zijn we blij dat we ook met deze religieuze traditie kennis hebben mogen maken.(2.5) Ik ben benieuwd wat er ons verder nog te wachten staat! Ik ontwikkelde deze week enkele internationale competenties:
-> Interculturele competenties 2.2 Culturele flexibiliteit: gedrag en communicatiestijl aanpassen aan de situatie 2.3 Culturele veerkracht: op een gepaste manier omgaan met moeilijkheden 2.5 Culturele kennis: kennis verwerven over de andere culturen 2.6 Culturele relationele competentie: relatie opbouwen met collega's/mensen en een sfeer van vertrouwen creëren -> Persoonlijke groei 4.2 Samenwerken en netwerken: duidelijk communiceren in teamverband 4.3 Zelfvertrouwen hebben: uitdaging aangaan op eigen niveau 4.4 Zich flexibel opstellen: durven afwijken van je planning en inspelen op onverwachte gebeurtenissen 4.6 Creativiteit tonen: oplossingen bedenken die zich tijdens het werk voordoen -> Internationale vakkennis 5.3 Kennis hebben van de beroepsuitoefening in andere landen: beroepsuitoefening in zijn thuisland vergelijken met de beroepsuitoefening in andere landen. Stageweek 1Dinsdag was het zover, eindelijk gingen we kennismaken met onze stageschool. Om 6.30 uur (lokale tijd) namen we vol spanning en toch wel een beetje onzeker de bus richting O.S. Flora 3. De school is gelegen in een achtergestelde buurt, waardoor er heel wat kansarme kinderen in onze school zitten. Ook hun leefomstandigheden zijn niet optimaal. Sommige kinderen groeien op zonder ouders, andere kinderen groeien op in gezinnen van meer dan acht personen. Ik merkte al snel dat de kinderen een andere manier van opvoeden gewoon zijn. De kinderen zijn veel drukker en zijn het 'gewoon' om te schoppen en te slaan naar elkaar. Bij aankomst werden we vriendelijk ontvangen door de zorgcoördinator van de school, Rosita. Ook het schoolhoofd en de andere leerkrachten waren blij met onze komst. Na een gesprek met het schoolhoofd en Rosita kregen we een rondleiding in de school. (2.6, 2.8) Tijdens de rondleiding werden we onmiddellijk geconfronteerd met de harde realiteit. Gezag en discipline vormen de basis voor het onderwijs. Ook werden we onmiddellijk geconfronteerd met de leefomstandigheden van de school zoals het beperkte materiaal, oude lokalen, toiletten die overlopen,... Na het maken van enkele afspraken (2.8) konden we eindelijk kennis maken met ons 'eigen' klasje voor de komende drie maanden. O.S. Flora 3 beschikt over twee kleuterklassen, kleuter A (4- jarigen) en kleuter B (5-jarigen). Ik koos ervoor om mijn stage te lopen in kleuter A. Dit wil zeggen dat ik de 32-jongste kleuters onder mijn hoede mag nemen. De kinderen kunnen hier pas vanaf 4 jaar starten met school. Het huisje (poppenhoek) De leeshoek Later op de dag werd het me duidelijk dat ze een heel andere manier van onderwijs hanteren dan bij ons. De leerkrachten verheffen heel vaak hun stem om gezag te uiten aan de kinderen en zijn dan ook niet bang om hun handen en/of een lat te gebruiken wanneer ze de kinderen gaan straffen. Ook wanneer een kleuter in zijn/haar broek plast, laten ze de kleuter heel de dag in diezelfde plasbroek rondlopen en sturen ze het kind zo naar huis. (2.5) Ik moet toegeven dat dit wel even schrikken was en dat deze beelden hard aankwamen. Met gemengde gevoelens verliet ik de school en ging ik terug huiswaarts, waar ik even moest bekomen van deze dag. (2.3) Vol goede moed begon ik aan de rest van mijn stageweek. Via verschillende observaties kwam ik tot het besluit dat er iets moest veranderen aan de harde aanpak binnen het onderwijs. Ik stelde nieuwe doelen voorop, met het oog op een verzachtende aanpak. Ik wil de Surinaamse bevolking kennis laten maken en laten 'proeven' van het Nederlands onderwijssysteem, waarbij we op een liefdevolle en respectvolle manier omgaan met kinderen. Ik wil ze tonen dat het ook op een andere manier kan.(2.4) Natuurlijk zal dit heel wat tijd vragen en zal dit niet van een leien dakje lopen. Maar ik ben ervan overtuigd wanneer er voldoende communicatie is tussen het schoolteam en mezelf en we beiden openstaan voor veranderingen dit zeker moet lukken. (2.6) Ik ben alvast benieuwd hoe de volgende stageweken zullen verlopen, jullie ook? Ik zal jullie alvast op de hoogte houden! Ook deze week heb ik gewerkt aan enkele internationale competenties:
-> Interculturele competenties: 2.3 Culturele veerkracht: omgaan met moeilijkheden 2.4 Culturele ontvankelijkheid: aanvaarden van hun visie + aanvaarden van eigen visie 2.5 Culturele kennis: info verwerven over andere culturen + respect voor opbrengen 2.6 Culturele relationele competentie: werkrelatie opbouwen met collega's, directie,... 2.8 Culturele flexibiliteit: eigen gedrag en communicatiestijl aanpassen aan de omgeving Tweede dag11 februari 2017, vandaag zijn we al aan onze tweede dag van onze 86-dagen avontuur. Vandaag stond er een kleine uitstap op de planning. We namen een bootje om over de Surinamerivier naar het dorpje Nieuw- Amsterdam te varen. In het dorpje kregen we een korte lezing over de authenciteit van Suriname en hoe ze dit kunnen/willen behouden. (3.2) Na de lezing kregen we de kans om te genieten van de Surinaamse natuur. |
Mijn blogVia mijn blogberichten wil ik mijn avonturen in Suriname met jullie delen. Veel leesplezier! Archief
April 2017
|